فرض کنید یک اینترفیسی داریم که دارای یکسری متد است و کلیه متد ها باید طبق قاعده خاصی پیاده سازی شوند که بعدا در کلاس های فرزند مورد استفاده قرار میگیرد اینجا یک کلاس ایجاد میکنیم که این متد ها را پیاده سازی میکند و کلاس های فرزند از این کلاس ارث بری میکنند
اگر این کلاس واسط وجود نداشت آن وقت باید در تک تک کلاس های فرزند ان متد ها که پیاده سازی مشترکی دارند پیاده سازی میشد و این حجم کد و نگهداری کد را ضعیف تر میکرد
به این کلاس واسط Adapter Class میگویند و ارتباطی با Adapter design pattern ندارد
این کلاس فقط موقعی کاربرد دارد که کلاس های فرزند پدر دیگری که بخواهند extends کنند نداشته باشند چون در جاوا فقط یک کلاس میتواند از کلاس دیگری ارث بری کند مگر آنکه کلاس پدر یک interface باشد